تاکتیک‌های جنگ اطلاعاتی آمریکا کجا شکل می‌گیرد؟

استراتژی عملیات روانی آمریکا در کجا شکل می‌گیرد؟ عملیات‌های سایبری آمریکا طی دهه آتی چگونه خواهند بود؟ آموزش سربازان آمریکایی به وسیله چه سازمانی و چگونه انجام می‌گیرد؟

گرداب- "مقر فرماندهی آموزش و دکترین ارتش آمریکا" (TRADOC) یا "ترادوک" یکی از مراکز فرماندهی ارتش آمریکا است که در پادگان فورت اوستیس (Fort Eustis) در ویرجینیا قرار دارد. این سازمان مسئول نظارت بر آموزش نیروهای ارتش آمریکا، تدوین دکترین و طراحی و تهیه سیستم‌های تسلیحاتی جدید است. ترادوک 33 دانشکده و مرکز را در 16 مجموعه نظامی هدایت می‌کند. دانشکده‌های ترادوک 2734 دوره آموزشی (81 دوره مستقیما در پشتیبان از بسیج نیروها) و 373 دوره یادگیری زبان ارائه می‌کنند. این 2734 دوره شامل 503164 صندلی برای 434424 سرباز، 34675 دیگر پرسنل نظامی، 7824 سرباز خارجی و 26241 غیر نظامی است. هم‌اکنون ریاست این سازمان بر عهده ژنرال "رابرت دبلیو کان" (Robert W. Cone) است.

تاریخچه ترادوک
"مقر فرماندهی قاره‌ای" (CONARC) که در سال 1955 تأسیس شد، مسئول تمام واحدهای فعال ارتش در آمریکا و همچنین مراکز آموزشی، دانشکده‌ها و تدوین دکترین‌ها بود. این سازمان مسئول تحولات رزمی‌ای بود که زیر نظر "قرارگاه فرماندهی تحولات رزمی" (CDC) قرار داشت. این مرکز در سال 1962 تشکیل شد. در اوایل دهه 1970 مشخص شد که حوزه کنترل مقر فرماندهی قاره‌ای بسیار فراتر از یک مقر فرماندهی ساده است. به دستور ژنرال "کرایتون آبرامز" (Creighton W. Abrams Jr.)، رئیس وقت ستاد مشترک ارتش آمریکا، عملیات سازماندهی مجدد ارتش آمریکا، به ریاست ژنرال "ای دیپوی" (William E. DePuy)، قائم مقام فرماندهی ستاد مشترک، آغاز شد. پس از پایان این برنامه مقر فرماندهی قاره‌ای منحل شده و در 1 جولای 1973، دو سازمان دیگر جایگزین آن شدند: "مقر فرماندهی نیروهای نظامی آمریکا" (FORSCOM) که فرماندهی واحدهای فعال ارتش آمریکا را بر عهده گرفت و نیز "مقر فرماندهی آموزش و دکترین ارتش آمریکا" (TRADOC) که فرماندهی مراکز آموزشی، دانشکده‌های نظامی و تدوین دکترین را بر عهده گرفت. علاوه بر این، قرارگاه فرماندهی تحولات رزمی منحل شده و ترادوک وظیفه این سازمان را متقبل شد.

مأموریت ترادوک
مأموریت رسمی مقر فرماندهی آموزش و دکترین ارتش آمریکا عبارت است از: "...تربیت سربازان نظامی و رهبران غیر نظامی، توسعه و ادغام توانمندی‌ها، مفاهیم و دکترین‌ها به منظور ایجاد یک ارتش توانا و آماده اعزام به منظور پشتیبانی از توانمندی رزمی مشترک..."

اولویت‌های کاری مقر فرماندهی آموزش و دکترین ارتش آمریکا
1. تربیت رهبر

2. آموزش مقدماتی نظامی

3. یکپارچه‌سازی مفاهیم و توانمندی‌ها

4. توسعه سرمایه انسانی

5. مفهوم آموزش و دکترین نیروی نظامی

6. دکترین

سازمان‌های تابعه اصلی فرماندهی آموزش و دکترین ارتش آمریکا
· مقر فرماندهی پذیرش‌های ارتش آمریکا (USAAC)

· مرکز یکپارچه‌سازی توانمندی‌های ارتش آمریکا (ARCIC)

· مرکز نیروهای مشترک ارتش آمریکا (CAC)

· مرکز پشتیبانی نیروهای مشترک ارتش آمریکا (CASCOM)

· مرکز تحلیل ترادوک ارتش آمریکا (TRAC)

· مرکز درس‌های آموخته‌شده ارتش (CALL)

· آموزش نظامی مقدماتی ارتش آمریکا (IMT)

مقر فرماندهی پذیرش‌های ارتش آمریکا (USAAC)
این مقر فرماندهی در 15 فوریه 2002 تأسیس شده و وظیفه آن فرماندهی و کنترل یکپارچه عضوگیری و آموزش نظامی مقدماتی برای افسران ارتش آمریکا است. این مقر در پادگان فورت ناکس (Fort Knox) مستقر است. این سازمان وظیفه تأمین منابع مورد نیاز برای ارتش آمریکا را بر عهده دارد و هدف آن تبدیل داوطلبین به سرباز و رهبر است.

مرکز یکپارچه‌سازی توانمندی‌های ارتش آمریکا (ARCIC)
مرکز یکپارچه‌سازی توانمندی‌های ارتش آمریکا یکی از زیرمجموعه‌های ترادوک است که وظیفه ادغام "توانمندی‌های رزمی در نیروها و بین بخش‌های نظامی و دیگر سازمان‌ها را بر عهده دارد" تا شامل سیستم‌ها، آموزش و دکترین‌ها نیز باشند. این سازمان در سال 2010، "برنامه توانمند‌سازی مفهومی ارتش آمریکا برای عملیات‌های فضای سایبری 2016 الی 2028" را منتشر کرد. در بخش‌های بعدی در مورد این گزارش اطلاعات بیشتری ارائه خواهد شد.

مرکز نیروهای مشترک ارتش آمریکا (CAC)
مرکز نیروهای مشترک ارتش آمریکا در پادگان فورت‌ لیونوورث (Fort Leavenworth) واقع شده و توسعه رهبری، نیروهای نظامی حرفه‌ای و آموزش نظامی، آموزش نهادی و جمعی، آموزش کاربردی، پشتیبانی آموزشی، فرماندهی رزمی، دکترین، درس‌های آموخته شده و حوزه‌های ویژه‌ای که ترادوک مشخص کرده است را سرپرستی و کنترل می‌کند.

مرکز پشتیبانی نیروهای مشترک ارتش آمریکا (CASCOM)
مرکز پشتیبانی نیروهای مشترک ارتش آمریکا یکی دیگر از سازمان‌های تابعه ترادوک است که در پادگان "فورت‌لی" (Fort Lee) در ویرجینیا مستقر است. این سازمان ارائه کننده خدماتی چون آموزش و تربیت رهبر بوده و مفاهیم، دکترین‌ها، سازمان‌ها و راه‌حل‌های مورد نیاز را ارائه می‌نکند تا کیفیت کارکردی توانمندی‌های نیروهای نظامی آمریکا را افزایش دهد.

مرکز تحلیل ترادوک ارتش آمریکا (TRAC)
مرکز تحلیل ترادوک ارتش آمریکا (TRAC) یکی از سازمان‌های تحلیلی در ارتش آمریکا است. این سازمان در حوزه عملیات‌های نظامی احتمالی در سراسر جهان تحقیقاتی انجام می‌دهد تا به تصمیم‌گیرندگان در مورد مسائل بسیار مهم پیش روی ارتش و وزارت دفاع آمریکا اطلاع‌رسانی کند.

این مرکز تحقیقات عملیاتی (OR)
در مورد طیف وسیعی از موضوعات نظامی تحقیق انجام می‌دهد، برخی از این موضوعات به مسائل روز مربوط می‌شوند اما اکثر موضوعات مرتبط با مسائل 5 تا 15 سال آتی هستند. واحدهای نظامی چگونه باید سازماندهی شوند؟ سیستم‌های جدید چه زمانی باید تهیه شوند؟ سربازها و فرماندهان چگونه باید آموزش ببینند؟ هزینه‌ها و فواید گزینه‌های رقیب چه هستند؟ ریسک‌های بالقوه و فواید اقدامات برنامه‌ریزی شده نظامی چیستند؟ این مرکز به صورت مستقیم از مأموریت ترادوک پشتیبانی کرده، مفاهیم و نیازهای آتی را ارائه کرده و در همین حین به نیازهای بسیاری از مشتریان نظامی در حوزه تصمیم‌گیری پاسخ می‌دهد.

مرکز درس‌های آموخته‌شده ارتش (CALL)
مرکز درس‌های آموخته‌شده ارتش سازمان اعمال تغییر بر مجموعه، تحلیل، انتشار، یکپارچه‌سازی و آرشیو مفاهیم جدید، تاکتیک‌ها، تکنیک‌ها و فرآیندها، همچنین راه‌کارهایی برای ارتش از مسائل تاکتیکی گرفته تا مراحل استراتژیک جنگ است. متخصصین این سازمان به مناطق جنگی در سراسر جهان اعزام شده و مشاهدات تاریخی و در حال ظهور را در اختیار نیروهای مشترک، بین‌سازمانی، بین‌دولتی و چند ملیتی قرار می‌دهند. این سازمان تاکتیک‌ها، تکنیک‌ها و فرآیندهای لازم را در اختیار نیروهای مستقر در خط‌ مقدم قرار می‌دهد تا توانایی‌های رزمی ارتش را افزایش دهد. این سازمان یک عملیات چندرسانه‌ای-محور را انجام می‌دهد و این درس‌ها و همچنین دیگر موضوعات مربوطه را به صورت انواع مختلفی از انتشارات رسانه‌ای چاپی و الکترونیک منتشر می‌سازد. این سازمان یکی از مراکز اصلی است که به طور پیوسته با توجه به تجارب و رویدادهایی که در مناطق جنگی به وجود آمده است به طور مداوم تحلیل‌ها و گزارش‌هایی را در مورد چگونگی اقدام در این مناطق در اختیار نیروهای نظامی آمریکا می‌گذارد. این سازمان تحلیل‌های مختلفی را در مورد چگونگی برخورد با افکار عمومی در مناطق جنگی بالاخص در افغانستان و عراق ارائه کرده است.

آموزش نظامی مقدماتی ارتش آمریکا (IMT)
این سازمان در سال 2009 و پس از تصویب کنگره تأسیس شد تا نظارت در سطح مقامات ارشد را بر مسائل مرتبط با آموزش‌های نظامی فراهم کند. هدف این مرکز افزایش کیفیت، بهره‌وری و دلسپردگی سربازان به مأموریت‌های محوله است.

دستورالعمل‌ میدانی (Field Manual) چیست؟
در ارتش آمریکا تقریبا برای هر کاری که سربازان بخواهند انجام دهند یک "دستورالعمل میدانی" (Field Manual) وجود دارد، از نگهداری و استفاده از مواد هسته‌ای گرفته تا آشپزی. تاکنون در حدود چند صد دستورالعمل میدانی به وسیله ارتش آمریکا منتشر شده است. برخی از این دستورالعمل‌ها دارای موضوعاتی کلی هستند به مانند "FM1" با عنوان "ارتش" و "FN 3-0" با عنوان "عملیات‌ها"، اما برخی دیگر دارای موضوعاتی تخصصی‌تر هستند مانند دستورالعمل "FM 8-50" با عنوان "پیشگیری و مدیریت پزشکی صدمات ناشی از لیزر". یک دستورالعمل میدانی استاندارد در یک سطح شش درجه‌ای نوشته شده و به چندین بخش تقسیم می‌شود. این دستورالعمل‌های دارای جدول‌، شکل‌ و نمودار هستند. بخش اعظمی از این کتاب‌ها نه همه آنها، در اختیار عموم قرار دارند.

معمولا هر گردان دارای کتابخانه‌ای متشکل از 40 یا 50 دستورالعمل میدانی در مقر فرماندهی‌اش است. این کتاب‌ها می‌توانند شامل دستورالعمل‌هایی با عناوین کلی بوده و یا دستورالعمل‌های تخصصی‌تری باشند که از سازمانی به سازمان دیگر متفاوت است. برخی از دستورالعمل‌های میدانی در منطقه نبرد به کار می‌روند. برای مثال "FM 7-8" در مورد تاکتیک‌ها و عملیات‌های اصلی واحدهای پیاده کوچک نگاشته شده است. هر جوخه حداقل یکی از این کتاب‌ها را در اختیار دارد. فرمانده جوخه ممکن است این کتاب را در خودروی زرهی خود حمل می کند.

تمام بازجوهای ارتش به یک دستورالعمل میدانی با عنوان "بازجویی اطلاعاتی" (FM 34-52) دسترسی دارند. در این کتاب در مورد نقش بازجو و فرآیندهای مختلف کسب اطلاعات اشاره شده است.

ارتش آمریکا انواع دیگری از کتاب‌ها را بین سربازان خود منتشر می‌کند. دستورالعمل‌های تکنیکی (TMs) در مورد چگونگی استفاده از تجهیزات. جزوه‌ها (Pamphlet) در مورد یک موضوع یا برنامه اطلاعات ارائه می‌کنند و بیشتر به سربازان آموزش می‌دهند. قوانین ارتش (ARs) قوانین اصلی و اولیه، به مانند چگونگی پوشیدن یونیفرم، را توضیح می‌دهند.

استفاده از تکنیک‌های ویکی‌پدیا در دستورالعمل‌های میدانی
به نوشته روزنامه نیویورک‌تایمز، ارتش آمریکا به برخی از افراد خود که دارای صلاحیت امنیتی و اطلاعاتی کافی هستند اجازه خواهد داد تا به صورت مستقل محتوای آنلاین دستورالعمل‌های میدانی را ویرایش کنند تا بدین ترتیب این کتاب‌ها حاوی تجربیات نظامیان مستقر در مناطق جنگی و همچنین کارشناسان امر باشد.

عملیات‌های اطلاعاتی
یکی از مهمترین کتاب‌های راهنمای ترادوک FM-13 نام دارد که در حوزه "عملیات‌های اطلاعاتی" (Information Operations یا IO) منتشر شده است. بر اساس دستورالعمل میدانی FM 3-13 با عنوان عملیات‌های اطلاعاتی که در فوریه 2006 منتشر شده است، عملیات‌های اطلاعاتی یعنی به کارگیری یکپارچه توانمندی‌های جنگ الکترونیکی، عملیات‌های شبکه‌های کامپیوتری، عملیات‌های روانی، فریب نظامی و امنیت عملیات‌ها، به منظور تأثیرگذاری، اخلال و یا تخریب فرآیند تصمیم‌گیری انسانی و خودکار دشمن و در عین حال حفاظت از فرایندهای خودی. در زیر به صورت مختصر هر کدام از پنج شاخه عملیات‌های اطلاعاتی را تشریح می‌کنیم.

جنگ الکترونیکی (Electronic Warfare). هر نوع فعالیت نظامی شامل استفاده از انرژی هدایت شونده و الکترومغناطیسی برای کنترل طیف الکترومغناطیس یا حمله به دشمن. سه بخش عمده‌ای که در حوزه جنگ الکترونیکی وجود دارند عبارتند از: تهاجم الکترونیک، حفاظت الکترونیک، و پشتیبانی از جنگ الکترونیکی. این عملیات با حروف اختصاری EW نیز مورد اشاره قرار می‌گیرد.

عملیات‌های شبکه کامپیوتری (Computer Network Operations). این عملیات‌ها متشکل از تهاجم به شبکه کامپیوتری، دفاع از شبکه کامپیوتری و عملیات‌های توانمندسازی بهره‌برداری از شبکه‌های کامپیوتری هستند و با عنوان CNO خوانده می‌شوند.

عملیات‌های روانی (Psychological Operations). عملیات‌های برنامه‌ریزی شده به منشور انتقال اطلاعات منتخب به مخاطبین خارحی به منظور تأثیرگذاری بر احساسات، انگیزه‌ها، اهداف و قوه استدلال مخاطبین خارجی برای تأثیرگذاری نهایی بر دولت‌ها، سازمان‌ها، گروه‌ها و یا افراد خارجی. هدف از عملیات‌های روانی، تحریک یا تقویت ایستارها و رفتار خارجی به نفع آمریکا است. این عملیات‌ها با عنوان اختصاری PSYOP نیز خوانده می‌شوند.

فریب نظامی (Military Deception). اقدامات انجام گرفته برای گمراه ساختن عمدی تصمیم‌گیرندگان نیروهای نظامی دشمن تا بدین ترتیب نیروهای دشمن اقداماتی را اتخاذ کنند که برای اجرای مأموریت نیروهای دوست مفید واقع شوند. این عملیات‌ها با حروف اختصاری MILDEC مورد اشاره قرار می‌گیرند.

امنیت عملیات‌ها (Operations Security). فرآیند مشخص کردن اطلاعات حیاتی و متعاقب آن تحلیل اقدامات دوستانه مفید برای عملیات‌های نظامی و دیگر اقدامات. این عملیات‌ها با عنوان " OPSEC" نیز مورد اشاره قرار می‌گیرند.

تدوین جدیدترین "دستورالعمل میدانی عملیات‌های اطلاعاتی" (FM 3-13) آمریکا در سال 2012
عملیات‌های اطلاعاتی ارتش آمریکا که به طور سنتی شامل حوزه‌هایی مانند عملیات‌های روانی و فریب نظامی است، اکنون در قالب "فعالیت‌های اطلاع‌رسانی و تاثیری" گنجانده شده و تغییرات صورت گرفته در این دکترین در یک دستورالعمل اجرایی در سال 2012 منتشر خواهد شد.

این تغییرات در پاسخ به تحولات اساسی در عملیات‌های اطلاعاتی ارتش آمریکا صورت می‌گیرد که نقش یکپارچه نیروهای آمریکایی در عملیات‌های به اصطلاح ثبات‌آفرینی و ضدشورش را پررنگ می‌سازد.

حوزه جنجال‌برانگیز عملیات‌های اطلاعاتی بر کنترل و دست‌کاری نظامی محیط اطلاعاتی فعال در یک فضای جنگی متمرکز است. طبق کتابچه راهنمای ستاد مشترک ارتش آمریکا در سال 2003، عملیات‌های اطلاعاتی عبارتند از بکارگیری یکپارچه جنگ‌افزارهای الکترونیک، عملیات‌های شبکه‌های رایانه‌ای، عملیات‌های روان‌شناختی، فریب نظامی و امنیت عملیات به صورت هماهنگ با ظرفیت‌های پشتیبانی و مرتبط خاص به منظور تاثیرگذاری، برهم زدن، خراب کردن یا غصب مخالفان و تصمیم‌گیری‌های آنها در عین حال که افراد خودی از گزند این موارد در امان باشند.

هنگامی که نگارش بازنویسی شده راهنمای عملیات ارتش آمریکا در سال 2010 منتشر شد، تجدیدنظرهای صورت گرفته در آن ماهیت عملیات‌های اطلاعاتی را به طور گسترده تغییر داد. برخی از این تاکتیک‌ها، مانند "عملیات پشتیبانی اطلاعات نظامی" که پیشتر عملیات‌های روانی نام داشت، ارتش آمریکا را ملزم می‌سازد درباره منبع یا محتوا یا "معرفی با تاخیر" منبع خود دروغ بگوید.

در کتاب عملیات‌های اطلاعاتی دانشکده جنگ ارتش آمریکا در سال 2010 چنین آمده است: فعالیت‌های ارتش به منظور تاثیرگذاری بر مخاطبین هدف در خارج از مناطق جنگی به مناقشه در این باره دامن زده که آیا این فعالیت‌ها باید زیر نظر وزارت خارجه صورت گیرند یا خیر. این پرسش‌ها توجه بیشتر رسانه‌ها و دقت موشکافانه کنگره را برانگیخته و در مواردی به کاهش بودجه تلاش‌های ارتش در زمینه عملیات‌های اطلاعاتی منجر شده است.

این راهنما رویکردی فراگیرتر از عملیات‌های اطلاعاتی ارادئه می‌دهد که برای تاکید بر ماهیت اقدامات سربازان در محیط اطلاعاتی یک عملیات فرضی طراحی شده‌اند. این راهنما، "شلیک به خودی اطلاعاتی" (information fratricide) را چنین تعریف می‌کند: استفاده از مولفه‌های عملیاتی ظرفیت‌های اطلاعاتی به گونه‌ای که باعث تاثیرگذاری بر محیط اطلاعاتی شده و مانع از اجرای عملیات‌های دوستانه شود یا بر نیروهای خودی تاثیر منفی بگذارد.

در این راهنما، توانایی تاثیرگذاری بر یک جمعیت چنین تعریف شده است: باعث آن شدن که مخاطبین به گونه‌ای فکر یا رفتار کنند که مطلوب اهداف فرمانده باشد که این امر، از اعمال مدیریت ادراک برای تاثیرگذاری بر احساسات، انگیزه‌ها و منطق هدف ناشی می‌شود. این مسئله، فعالیت‌های اطلاع‌رسانی و تاثیری را دربر می گیرد که از عملیات‌های تهاجمی مانند ویران کردن که خود شامل استفاده از ابزارهای کشنده و غیر کشنده برای عملاً بلااستفاده کردن اطلاعات دشمن یا ناکارآمد کردن سیستم‌های اطلاعاتی آنها می‌شود، بهره می‌گیرد.

در این راهنما همچنین تعدادی مفاهیم جدیدتر مربوط به عملیات‌های اطلاعاتی گنجانده شده، مانند "فعالیت‌های الکترومغناطیسی سایبری" که امتیازهای موجود در فضای مجازی و طیف مغناطیسی را تصاحب، حفظ و مورد استفاده قرار داده و بدین ترتیب، به نیروهای نظامی این امکان را می‌دهد که در عین حال که خود آزادی عمل دارند، آزادی عمل دشمنان و مخالفین را از آنها سلب کنند.

برنامه توانمندسازی عملیات‌های سایبری آمریکا
یکی دیگر از مهمترین اسناد منتشره به وسیله ترادوک "برنامه توانمندسازی عملیات‌های سایبری آمریکا" است. این سند 72 صفحه‌ای که در اوایل سال 2010 تنظیم شده است،‌ طرح عملیات‌های سایبری و امکانات مورد نیاز آمریکا برای سال‌های 2016 الی 2028 را ارائه می‌دهد. این سند نشان می‌دهد که واژگان کنونی ارتش آمریکا در این زمینه، من‌جمله عملیات‌های شبکه‌های رایانه‌ای، جنگ الکترونیک و عملیات‌های اطلاعاتی، به مرور زمان به شدت ناکارآمد خواهند شد.

از این رو، به منظور پرداختن به این چالش‌ها، سه بعد یکپارچه از حیطه عملیاتی معرفی و مورد بحث قرار گرفته‌اند. هر یک از این سه حوزه دارای یک سری منطق‌های معمول خود بوده و نیازمند تمرکز بر ایجاد راه‌کارهای موثر است.

بعد اول: نزاع روانی خواسته‌ها با دشمنان کینه‌توز، فرقه‌های جنگ‌طلب، گروه‌های جنایتکار و مخالفان بالقوه.

بعد دوم: درگیری استراتژیک، که شامل حفظ دوستان داخلی، به دست آوردن هم‌ پیمان خارجی و پشتیبانی یا همدلی در انجام مأموریت است.

بعد سوم: رقابت بین سایبر و الکترومغناطیس، که شامل کسب،‌ حفظ و بهره‌وری از مزیت‌های فناوری است.

ابعاد اول و دوم این طرح بر روی این متمرکزند که چگونه فرماندهان و کارکنان از قدرت اطلاعات استفاده می‌کنند تا بتوانند مأموریت‌های خود را با موفقیت انجام دهند. بعد سوم بر کسب و حفظ مزیتی در وسایل همگرای فضای سایبری و طیف الکترومغناطیس متمرکز است. این سند مدعی است که ساختار ارتش آمریکا برای پیشی گرفتن از دشمنان و ناکام گذاشتن آنها در این عرصه به خوبی در این سه بعد تعبیه شده است و می‌تواند در رسیدن به نتایجی کمک کند که باید با اقداماتی یکپارچه در سطوح تاکتیکی، عملیاتی و استراتژیک به آنها نائل شد.

بر اساس این طرح، عملیات‌های اطلاعاتی، تمامی این سه بعد را در بر می‌گیرد، اما با این حال اصطلاحی است که هر روز بر وزن آن افزوده شده و به هر نوع استفاده از اطلاعات اشاره دارد. عملیات‌های شبکه‌های رایانه‌ای و جنگ الکترونیک به تنهایی قادر به شرح کل حوزه رقابتی بین سایبر و الکترومغناطیس نیست. از این رو، در این طرح دست به یک کمپین جامع زده شده است تا به طور کامل به شرح هر یک از این ابعاد پرداخته شود. دو بعد نخست (نزاع بین خواسته‌ها و درگیری استراتژیک) در یک بافت مجزا به بحث گذاشته می‌شود.

این سند در بعد سوم، یعنی رقابت بین سایبر و الکترومغناطیس، به شرح و بررسی جنگ الکترونیک، عملیات‌های شبکه‌های رایانه‌ای و سایبر می‌پردازد. همچنین این سند نخستین گام در راستای تفهیم عمومی این مطلب است که چطور ترقی‌های فناوری به محیط عملیاتی انتقال داده می‌شود، چطور رهبران باید در مورد عملیات‌های فضای سایبری فکر کنند، چطور باید آنها کل عملیات‌های خود را به صورت یکپارچه درآورند و اینکه به کدام امکانات نیاز است. این سند همچنین ابزاری برای شناسایی راه‌حل‌های مبتنی بر پیامد، متمرکز بر یکپارچگی و بر اساس اطلاعات گرفته‌شده از منابع است که به ارتش آمریکا این امکان را می‌دهد تا بتواند بر رقابت بین سایبر و الکترومغناطیس غالب آید.